Tot nader order zijn ze nog vrij zeldzaam, de fans van de Britse indie pop- en rockformatie ‘The Slow Show’. Toch heeft deze in 2010 in Manchester opgerichte groep al heel wat schitterende songs op haar conto staan met sfeervolle en epische nummers die terug te vinden zijn op hun debuutalbum “White Water” van begin 2015 en het daaropvolgende “Dream Darling” uit 2016.

De vier bandleden van ‘The Slow Show’ zijn de van Manchester naar het Duitse Düsseldorf verhuisde zanger, gitarist en songschrijver Robert Goodwin, Frederik ’t Kindt op piano, Joel Byrne-McCullough op leadgitaar en Christopher Hough op drums. Hun minimalistische, vaak zeer ingetogen gebrachte liedjes zijn typerend voor de sound van de groep, die vooral wordt gekenmerkt door de diepe, breekbaar klinkende baritonstem van Robert Goodwin.

Het alsnog aanschaffen van die twee eerste albums is een absolute aanrader, maar in deze recensie gaan we wat dieper in op hun net op de platenmarkt verschenen derde studioalbum “Lust And Learn”, een plaat die ze deze maand in Nederland en België komen voorstellen tijdens drie live-optredens. De sound van ‘The Slow Show’ is niet echt te vergelijken met die van andere artiesten, maar als u aan Leonard Cohen, Nick Cave, Stuart Staples van ‘Tindersticks’ of de groep ‘Cigarettes After Sex’ zou denken, dan bent u wellicht toch al vrij dicht in de buurt.

In vergelijking met hun twee vorige platen, is “Lust And Learn” wat vrolijker en breder georkestreerd. De instrumentale openingstrack “Amend” met Frederick ’t Kindt in een pianosolo brengt u vlekkeloos in de juiste stemming voor het beluisteren van de overige elf nummers op deze alweer schitterende plaat. De hypnotiserende klanken bij een song als “Eye to Eye” of bij de op de video’s te beluisteren nummers “Low” en eerste single “Sharp Scratch” zijn kenmerkend voor het unieke geluid van ‘The Slow Show’.

Het lijkt haast altijd alsof Robert Goodwin een intimistisch verhaal wil vertellen in de liedjes en ook een donkere, wat trieste teneur wordt telkens opnieuw in de songs geïntegreerd. Zijn indringende zangstijl is charismatisch, betoverend en recht op de kern van het gevoelige of getormenteerde hart mikkend. Bij een nummer als “Hard To Hide” of het samen met zangeres Kesha Ellis gebrachte “Exit Wounds” en albumafsluiter “Places You Go” wordt je als luisteraar ondergedompeld in een rustgevende wereld.

Halverwege de plaat krijgen we nog een kort instrumentaal intermezzo met het nummer “Breath:Air”. In de prachtsong “St. Louis” praat Robert Goodwin tegen zijn dochter en excuseert hij zich omdat hij beseft dat hij veel te weinig tijd vrijmaakt om met haar leuke dingen te doen. Bij het nummer “The Fall” wordt het onderwerp gevormd door een berichtje van een fan die de groep laat weten hoe één van hun liedjes haar leven heeft gered toen ze met zelfmoordgedachten rondliep. De trieste liedjes van ‘The Slow Show’ kunnen dus zowel troostend als helend beschouwd worden.

Voor de opname van dit derde album “Lust and Learn” was er ook een rol weggelegd voor ‘The Hallé Youth Choir’, een jongerenkoor dat voor prachtige achtergrondzang zorgt bij de helft van de nummers op de plaat. Ook Maria Bonner op viool en Margit van der Zwan op cello zorgen voor het strijkerswerk en Matthew Palmer speelt op trompet en bugel bij zeven nummers. Hoeft het eigenlijk nog gezegd te worden dat deze nieuwe plaat van ‘The Slow Show’ alweer topkwaliteit herbergt en tijdloze muziek bevat die uw komende winteravonden van veel intimistische sfeer en gezelligheid zullen voorzien.

(valsam)